De eerste aflasting

Tja, laat ik maar met de deur in huis vallen met de titel van dit verslag. Gisteren de gehele weg van Independence,Kansas via Belleville, Kansas naar Beatrice, Nebraska was het erg warm en nagenoeg geen wolkje aan de lucht. Toen ik nog ca. een uurtje moest rijden zag ik wel in de verte wat donkere buien komen maar kon niet zien of ze richting de races gingen. Dat werd echter wel waarheid. Ik had ondertussen op de regenradar gezien dat er een paar dikke buien aan kwamen maar het leek alsof ze vlak langs Fairbury zouden gaan. Dus toen ik vanuit mijn AirBNB adres vertrok naar Fairbury, zag de lucht zwart (kijkend naar het zuiden en ik moest naar het westen). IK was omstreeks 17:45 uur bij de baan en om 18:00 uur zouden de eerste auto’s de baan op komen. Maar de wolken die boven de baan dreven waren van het soort zoals ik ze hier vaker heb gezien, draaiend vanuit alle kanten links en rechts om, raar maar waar. IK bleef even in de auto zitten en een half uur later begon het te regenen. Het zag er niet naar uit dat het ging stoppen en al snel zag ik de eerste vrachtauto’s vertrekken. Rja, niets aan te doen en het hoort erbij. Morgen een nieuwe kans op dezelfde baan want de USAC Midgets, zoals ze heten, rijden er 2 dagen. Niet getreurd want ik heb al 3 racen kunnen zien.

Maar eerst even de dag van gisteren. Doordat ik de omweg naar de baan Belleville Highbanks ging maken duurde die iets langer (ca. 5,5 uur). Onderweg heb ik op verschillende plaatsen gezien dat er branden waren, echter niet te zien waar het vandaan kwam. Ik denk door de droogte die hier heerst dat grasvelden en dergelijke in brand vliegen door sigarettenpeuken of andere dingen. Op de radio waarschuwen ze om niet te lang in de zon te blijven omdat je in korte tijd snel verbrand. Tegen de 40 graden in deze streek is blijkbaar normaal, maar de gevoelstemperatuur ligt 10 graden hoger.

In de staten Oklohoma en Kansas zijn langs de snelweg en binnenwegen veel ja-knikkers te zien. Kleintjes maar toch, je ziet wel dat hier de oliewinning belangrijk is. Op elk stukje land staat wel zo een verroest ding.

Zoals ik gisteren schreef ben ik naar Belleville Highbanks gereden omdat het de oudste oval baan is van Amerika waarop nog elk jaar is geraced, begonnen in 1910. Bij binnenkomst van het dorpje is een klein museum met de geschiedenis van de baan maar ook vooral de geschiedenis van de Midget race auto’s. Prachtig om te zien en al snel sprak mij een man op leeftijd aan die hier als klein jongetje was opgegroeid. De tijd vloog voorbij en in de korte tijd dat ik er was sprak hij de oren van mijn hoofd, wel super interessant. Ik kreeg een boek mee dat is gemaakt bij het 100 jarig bestaan van de baan, heb ik iets om in te lezen. Alleen al de oude fotoś zijn geweldig om te zien in het boek.
De baan zelf is erg speciaal, het is namelijk zo goed als een cirkel en dat is toch uniek hier want de meeste banen zijn ovaal. Daarnaast is de banking (schuinte van de baan) voor klei-baan-begrippen ook behoorlijk en lijkt het wel een soort van mini-Daytona banking.

Vanuit het museum ben ik naar de baan gegaan en was zwaar onder de indruk van het formaat (een halve mijl lang), vorm en geschiedenis die je er ziet. Een gedeelte van de oorspronkelijke stenen tribune staat nog steeds overeind.
Daarna ben ik de baan op gelopen om iets te doen wat ik mij had voorgenomen. Ik liep naar het begin van bocht 4 (alhoewel de overgang van bochten moeilijk is te zien), heb op de baan “BC forever” geschreven en eens even in het luchtledige gestaard. Op de plek waar ik dat schreef is namelijk Bryan Clauson overleden. Zoals ik gisteren schreef, veel te jong maar toch al een legende. Ik begrijp dat als jullie dit lezen, je weinig voorstelling van het geheel kunt maken en wat zijn overlijden teweeg heeft gebracht binnen de sport. Het gaf mij een fijn gevoel om daar te zijn waar hij is overleden en waar hij ligt begraven in Noblesville Indiana (ben ik vorig jaar geweest).

Hierna ben ik weer op pad gegaan en had ik nog een uurtje te rijden. Qua kilometers heb ik er inmiddels ruim 2200 op zitten in 5 dagen tijd, netjes dacht ik zo.

Zoals gezegd slaap ik 2 nachten in de plaats Beatrice bij John, Anna en hun 1,5 jaar oude dochter Patty. Het is een doorsnee jong gezinnetje waarbij ze beiden leraar zijn (ook toevallig want dat had ik bij de eerste AirBNB ook). Daarnaast zit John in het leger bij de National Guard (de reserves, maar dan iets actiever). De woning is simpel en typisch Amerikaans, van hout. Mijn kamer is netjes en heb een eigen badkamer.
Vanwege de regen ben ik eerst nog iets gaan eten en daarna maar naar huis gegaan. John en Anna hadden 2 vrienden op bezoek en waren een paar spellen aan het doen. Ik heb meegedaan en nog eens mooi ouderwets geamuseerd, niets met PC’s en dergelijke, gewoon een bord- en kaartspel.

Vanmorgen eens lekker een beetje uitgeslapen en met alle gemak opgestaan. Iedereen was al wakker maar daar maakte niets uit. Ik moet eerlijk zeggen dat het huishouden hier een beetje op zijn Engels gaat. Overal ligt wel wat, het is niet vies maar het hele aanrecht staat vol. Laat ik het zo zeggen, erg herkenbaar van de tripjes die ik naar Engeland maak. Desondanks is het een prima familie die toevallig iemand in huis hebben voor 2 dagen. We delen ervaringen en praten met elkaar waarbij kleine Patty voor leuke afleiding zorgt.

Ik moet nog kijken wat ik vandaag ga doen maar in Fairbury waar de races zijn, is tevens een county fair. Een soort dorpsfeesten maar dan van de streek. Kan zijn dat ik iets eerder er naar toe ga om dat te bekijken maar heb ook nog het plan om in Lincoln (hoofdstad van de staat Nebraska en is ca. een half uur rijden) het American museum of speed te gaan bekijken, och ik zie wel.